Deel 10: Kunnen is een Kunst
Ik ben erachter: het is niet willen, het is kunnen.
Nadat ik zaterdagavond wederom teleurgesteld werd achtergelaten op mijn bank na wederom een nederlaag tegen een laagvlieger na wederom abominabel voetbal na wederom een uitleg van Alfons die nergens op sloeg na wederom het idee dat ik me er drukker om maak dan heel de selectie en het bestuur bij elkaar werd het me duidelijk: ze willen wel, maar ze kunnen gewoon niet! Dat is het! In twee wedstrijden binnen tien dagen tijd niet kunnen scoren (althans, geen geldige goal) tegen het zeer matige Fortuna Sittard, een directe concurrent in de degradatiestrijd, liet me inzien dat ze/we gewoon niet kunnen.
Als je Lex meters ziet maken, door ziet jagen, ziet lopen als een Gerard Nijboer in zijn beste dagen, kan je toch alleen maar concluderen dat je de beste man veel kan verwijten, maar niet dat hij zijn best niet doet. Als je Tommy een volkomen onnodige overtreding in een kopduel ziet maken die echt rijp is voor rood en hem een bal op de paal ziet schieten vanaf een meter of drie: hij kan niet. Het gekke is: ik noem hier eigenlijk nog twee van je betere spelers, want als je kijkt naar de (wan)prestaties van Bakker, Goossens, Hooi, Malone, Kramer en mijn eeuwig-lijkende zondebok Meijers ben je helemaal geneigd de handdoek te gooien: hier krijgt niemand voetbal in en dus moet het op een andere manier.
Die andere manier is zeker niet afwachten in je eigen zestien meter. Die andere manier is ook niet door de verkeerde agressie aan de dag te leggen door middel van frustratieovertredingen of door wegwerpgebaren. Die andere manier is door te gaan voetballen zoals de supporters het graag zien: aanvallend voetbal met strijd en een hoop opportunisme. Niet dat we daar veel meer punten mee gaan halen, maar je geeft je supporters in ieder geval iets: liever met 6-4 verliezen dan met (wederom) een 1-0.
Het gebrek aan kwaliteit binnen deze spelersgroep moet Fonsie toch ook al opgevallen zijn bij de start van het seizoen. Ik heb het al 35 keer benoemd, maar het vertrek van El Khayati en Becker zag iedereen van verre aankomen. Dat je die twee nooit één-op-één kan vervangen met ons budget is waar, maar een beetje betere scouting had geen kwaad gekund, toch? Ik word zo langzamerhand een vervelende LP, maar wat er bij gekomen is, is echt (zelfs) dit niveau onwaardig en dus is er nul concurrentie voor al die (zeer) middelmatige spelers die er nu in staan.
Dat laatste is direct mijn derde punt van (gegronde) kritiek voor Fons: waarom zo lang vasthouden aan een vaste kern die niet presteert? Hopen op een wonder? Als je nu nog niet gezien hebt dat deze spelers (Meijers, Malone, Bakker, Goossens, Kramer, Hooi, Bilal, Falkenburg om er een paar uit te lichten) gewoon niet (meer) de kwaliteit hebben om in de Eredivisie te voetballen, waarom dan wel elke week dezelfde namen opstellen? Wees een vent, neem impopulaire beslissingen en gooi desnoods je jeugd erin: we verliezen nu ook bijna elke wedstrijd, veel slechter kan het niet gaan, toch?
Dus voor al die criticasters die zeggen dat een andere trainer echt niet gaat helpen: dat denk ik wel. Hierboven opgesomd: Haags voetballen (met bluf en branie, waar is Co Adriaanse als je hem nodig hebt?), meer creativiteit inbrengen (Haye maar eens laten starten, Fons?) en eigen jeugd inpassen en doorschuiven: de beste spelers dit jaar zijn Pinas, Van Ewijk, Summerville en Koopmans.
Deze lijn langer doortrekken betekent onherroepelijk problemen, maar gezien de komende tegenstanders zal Fons wel weer gaan leunen op ervaring, want nu komen de wedstrijden waarin punten gehaald MOETEN worden: Willem II thuis, Heracles uit, FC Twente thuis, FC Groningen thuis. Ik wens hem veel succes, wijsheid en cojones: Meijers kan echt niet en niet meer, Fons.
Den Haag is geen Maaskantje werd er gisteren geroepen: kijken wat men daar van denkt half december.