Hersenspinsels, Pt. 20: Een Gelukkig Nieuwjaar!

Zo. 2020 zit erop, alles gaat vanaf nu beter. Bye bye Corona, arrivederci verboden, auf wiedersehen voorschriften. 2021 bitches, alles kan en mag weer!!

Helaas zal het zo een vaart niet lopen gezien het ‘Vaccinatieschema’ dat gedeeld is door onze vrienden die het voor het zeggen hebben in dit land. Beter kan ik het niet maken, alhoewel, ik zal alvast een paar suggesties doen om het jaar 2021 sowieso beter te maken: zullen we in dit jaar lekker stoppen met de volgende personen? Ze hoeven niet te overlijden hoor, maar lekker van de TV en radio verdwijnen (en dus uit mijn en een ieders leven) zou echt prima zijn.

Zo kunnen we 2021 echt zonder Leo Blokhuis. Geloof me, een ieder zou beter af zijn. Leo duikt tegenwoordig overal op, bij elke muziekvraag schiet hij achter een deur vandaan of komt hij vanuit het plafond tevoorschijn: je kan nergens veilig de woorden ‘top 2000’ uitspreken of Leo staat ineens pontificaal voor je giechel. Alle respect dat de beste man zoveel van muziek afweet, maar zijn belerende toon, het verschijnen in alle muziekprogramma’s én alle nutteloze feitjes over een soultrio uit 1971 dat het zo lastig had in Harlem maar door de fan-tas-tische stem van de leadsinger toch een kleine doorbraak hadden met dit werkelijk waar fan-tas-tische nummer waarin je de vibe uit de stad New York uit begin jaren zeventig echt kon voelen omdat er zo fan-tas-tisch gespeeld wordt. Nee, Leo. Doei (ok misschien zit er ergens iets van jaloezie ook, maar toch nee).

Emma Wortelboer. Niet de naam voor een spontane verschijning en dat is ze ook niet. Het is een irritant kind dat zichzelf voor eeuwig als niet-relevant heeft gekenmerkt door een hysterische reactie bij de Eurovisiesongfestivalwinst van Duncan Laurence. Op de één of andere manier voelde zij zich medeverantwoordelijk voor de winst (ik zou echt niet weten waarom…) en wilde ze de aandacht volledig op haar vestigen door deze reactie. Nou, dat is in ieder geval gelukt: heel Nederland denkt in ieder geval dat je niet helemaal honderd bent. Haar deelname aan ‘De Slimste Mens’ doet ook stof opwaaien: Emma blijkt wel degelijk hersenen te hebben, maar moest via een oester-grap (in vergelijking met een vagina) de aandacht ook daar op zich vestigen. Ga wat met je intellect doen, achter de schermen, voorgoed. Mazzel, Emma.

Hier zal mijn populariteit niet mee stijgen, maar mag Martien Meiland ook alsjeblieft zo snel mogelijk weg? Ik probeer zijn programma’s te ontlopen, maar dat gaat dus bijna niet meer. Hij zal vast een enorm publiek aanspreken met zijn gedoe en uithaaltjes (wat goeeeeed!), maar als ik nog één keer die reclame zie waarin hij ‘Bin-go, bin-go, bin-go’ staat te roeptoeteren flikker ik mijn TV uit het raam. Dat zal hem leren. Denk ik.

Een peloton aan commentatoren, onder aanvoering van Leo Driessen. De beste man verpest wekelijks een wedstrijd of drie voor me met zijn eeuwigdurende gezanik, flauwe grappen en een altijd negatieve blik. Serieus, ik snap niet dat deze beste vent altijd nog een contract krijgt bij ESPN, of RTL, of waar dan ook. Ik ben geeneens Ajacied en moet hem niet, nu niet en nooit niet. Ellendig mannetje. Weg.

In zijn spoor direct ook meenemen: Koert Westerman. Als presentator al niets, maar als commentator nog tien keer erger. Altijd en eeuwig slechte woordgrappen, niet te stoppen. Snapt het spelletje echt niet en lijkt altijd positief over te willen komen, maar door een compleet gebrek aan kunde verdwijnt die waas snel. Weg bij darten, weg bij ESPN, weg. Nu.

Nog zo’n topper? Albert Mantingh. Claimt alles van Engeland te weten, verpest daardoor menig wedstrijd. Snapt het namelijk ook niet. Leuk dat je alle geblesseerden kent, dat je je zelf graag hoort praten, dat het veertien jaar terug 0-3 werd, maar praat lekker vanaf 2021 in jouw eigen badkamer. Albert Feitjenummer289 mist totaal het wedstrijdbeeld en zijn stem irriteert. Ga met pensioen, Albert. Alsjeblieft. De beste man verpestte zelfs het WK Rugby nog bijna, want ja, Rugby, Engelse sport, dus moest Albert dat doen. Nooit. Meer. Albert.

Joris van der Berg! Alsjeblieft zeg!!! De meesten zullen zeggen: ‘wie?’, maar als je zijn stem hoort, volgt de herkenning. Deed altijd de samenvattingen van wielrennen en moest daarin altijd al grappig zijn. Met het nu en dan wegvallen van Herbert Dijkstra (ook weg, ajb) kwam hij en wat blijkt: dat olijke moet ook elke etappe weer. Elk uur, nee, elk half uur: luister het terug. Slechte woordgrappen, leuk bedoelde kwinkslagen die aan niemand besteed zijn (hoop ik) en die irritante intonatie trekken het bloed onder mijn nagels vandaan: wat een verschrikkelijke man. Benieuwd of hij in de kroeg ook zo is, dan zou het me niet verbazen als hij enkele keren helemaal de vernieling in is geschopt. Zijn sidekick en überkenner, Stef Clement, mag van mij ook per direct een leuke functie in een leuk bedrijf krijgen, als dat er voor zorgt dat hij verdwijnt van TV. Stef weet alles namelijk zó goed, hij weet echt alles. Alles! Wie een andere mening heeft snapt er niets van, want Stef weet alles met zijn irritante stem. Doei, Stef.

Ferry Doedens. Hopelijk lost dit probleem zichzelf snel op, omdat Ferry zijn neusschot al ergens halverwege zijn frontale lob moet zitten. Heeft mooie literatuur op Only Fans gezet, naar het schijnt: ook daar zit hij prima, als mensen ervoor willen betalen dat hij zijn aapje zit te spanken vind ik dat meer dan goed. Achter de decoder, blijf lekker daar, schuif nog een gram of acht naar binnen elke dag en wacht tot je schotje is doorgeschoten naar je hersenstam, dan moet het wel einde verhaal zijn: de lastigste problemen lossen zichzelf op!

Ilse de Lange. Gelukkig zelden op TV, maar laten we dat terug brengen naar ‘nooit’. Haar irritante stem gekoppeld aan half-labiel gedrag mag wat mij betreft zo snel mogelijk verdwijnen in het niets. Altijd als Ilse op TV (of radio) is, lijkt het alsof er een peloton gillende huismoeders is vermengd met een paar halve garen: serieus, die muziek is één, maar het totaalpakket doet me ten zeerste twijfelen. Ik vraag me echt af of Ilse de 60 aantikt qua IQ. Dat maakt op zich nog niet zoveel uit, maar hysterie, domheid en een lomp accent is voor mij teveel van het goede. Terug naar De Achterhoek, Ilse. Of Twente. Of Drenthe. Of waar je fokking ook vandaan komt: terug!

Dit is zomaar een selectie, die ongetwijfeld aangevuld wordt de komende tijd, alhoewel ik eigenlijk nul naar TV kijk en de kans dus klein is dat ik me aan mensen erger (alhoewel, Peter R, Prem, Jesse Klaver, Roger Schmidt, Jeroen van Koningsbrugge, dat mokkel uit de AH-reclame, die gasten van Klene, Steven Berghuis…er komt geen einde aan.

Ik ga alvast materiaal verzamelen en kom er snel op terug. Beloofd!

Hersenspinsels, Pt. 19: Mag ik de ‘Q’ van Quarantaine?

‘Een moeilijke, nee, een heel moeilijke tijd. Dat is het’

Dat is geen quote van een bepaald iemand, maar van driekwart van Nederland op dit moment. Lastig, lastig.

Ik deed er zelf ook aan mee, maar waarom eigenlijk? Ik was altijd al redelijk goed in binnen zitten, een beetje Netflixen, beetje gamen en veel appen (ja, ik ben 45, maar laat me). Alleen is het nu het ‘moeten’ dat me zo tegenstaat. Je mag niets meer en dan wordt het ineens interessant: niet alleen voor mij gok ik, want dat is nou ergens eenmaal de werking van het menselijke brein. Verbied dingen en ze worden voor veel mensen interessant.

Nou goed, ik doe er natuurlijk niets aan, want dat interessante gebeurt alleen in mijn hoofd en dan ook nog maar heel even. Het grappige is wel: ik sprak van de week een vriendin die eigenlijk zei dat ze het heerlijk vindt die hele Quarantaine: weinig contact met vreemde mensen, iedereen houdt afstand, iedereen wast zijn handen (en is dus schoner dan voorheen) en niet elke dag naar je werk heeft ook wel iets bevrijdends (kleine kanttekening: zij heeft geen 6 Skypecalls per dag…maar dat doen we (de rest) ook allemaal zelf). Sindsdien ben ik er dus eigenlijk ook anders tegenaan gaan kijken: eigenlijk is het best fijn.

Want, heel eerlijk, de meeste van mijn vrienden, vriendinnen, kennissen en familie spreek ik meer dan ooit tevoren. Dan wel in persoon (mijn vader is de liefste vader van de hele wereld!), dan wel via calls (Skype, Teams, Hangouts, Houseparty), over de app of door de ouderwetse telefoon. Echt, iedereen communiceert en dus is die hele Quarantaine voor mij niet zo eenzaam als iedereen denkt: afgelopen vrijdag zat ik in twee feestjes/quizzen online: ik ben kneiterbezopen om 4 uur mijn bed in gevallen (om daar vervolgens heel snel weer uit te moeten komen, maar dat verhaal bespaar ik jullie) en heb in tijden niet zó een brakke zaterdag gehad. Het mooie daarbij: ik zag veel vrienden in verschillende groepen en natuurlijk is het niet helemaal hetzelfde, maar zo’n avond zou (vanwege afstand en noem maar op) in ‘het echt’ nooit hebben plaatsgevonden.

Ja, dat is heel egoïstisch, want zeker de ouderen (ok: de echt ouderen) zitten natuurlijk in een heel andere situatie. Begrijp ik. Vind ik ook rot. Maar alleen in quarantaine is nog altijd beter dan, bijvoorbeeld, met Hennie Huisman. Je zal godverdomme twaalf weken met Hennie Huisman op honderd vierkante meter zitten. Denk daar maar eens aan!

Of met Britt Dekker. Drie volle maanden lang (als het daar al bij blijft, natuurlijk) dat Amsterdamse getetter in je oor. De eerste twee uur denk je misschien nog dat het leuk is, maar ik denk dat je na 134 minuten echt een pistool tegen je slaap zet: laat staan wat je na drie maanden in staat bent om te doen. In die categorie ook: Doutzen Kroes. Die stem ook…het duurt iets langer voor je haar zat bent (want lekker en mooi en toch quarantaine dus hupsakee), maar na een dag of vier en de hele Kamasutra 38 keer doorgeploegd te hebben moet je toch weer gaan praten met haar. Succes.

Leo Blokhuis. Lijkt me ook heel vervelend. Wij delen een hele grote hobby, namelijk muziek en ik vind een popquiz op zijn tijd ook meer dan prachtig, maar deze man gaat je de hele dag soul uit 1963 laten horen, gaat daarbij vertellen in welke omstandigheden deze plaat is opgenomen, daarbij genomen de politieke situatie in de USA op dat moment, dat de zanger(es) uit een achterstandswijk van Chicago/Detroit/New York kwam en dat hij (/zij) al zijn geld bij elkaar heeft geschraapt had om dit album te maken. Daarnaast waar hij toen was, wanneer hij het voor de eerste keer hoorde, waarom dit zo mooi is in zijn ogen en als hij het vindt, ja dan is het gek dat jij dat niet zo hebt. Ik denk dat ik na fragment 12 head-first van het dak van mijn flat duik. Dag Leo, dag wereld, dag Corona.

Louis van Gaal. Jett Rebel. Prem. Peter R. De Vries. Patty Brard. Robert Jensen. Dat mokkel van de ochtendshow van 538 (Hannelore Zwitserlood, lees ik net). Jochem Myjer en/of Bert Visscher. Pierre van Hooydonck. Dries Roelvink. Albert Mantingh. Stiekem nog een keer die Hannelore. Erik ten Hag. Dat Songfestival meisje van die schreeuw. Leo Driessen. Thierry Baudet. Paul Haenen. Steven Berghuis. Herbert Dijkstra. Die doventolk die nu elke dag op TV is (gewoon omdat ze alles gaat uitbeelden wat je zegt). Frank Boeyen. Willem Holleeder. Huub van der Lubbe. Valentijn Driessen.

Ik kan serieus nog uren doorgaan. Besef je dus vooral wat je wél hebt: lang leve de Quarantaine! Ongedwongenheid: niks moet eventjes, bijna alles mag. Laat die Skype maar gewoon een keer bellen, zoveel bloedspoed heeft het allemaal nu niet hoor. Leef, laat je niet leven. Denk eraan dat je ook met Hannelore Zwitserlood in een huis zou kunnen zitten…

Ik sloot laatst af met een liedje van Harry Jekkers, dus doe ik er lekker nog eentje: Laat mij maar alleen
Ook al valt het soms niet mee
De eenzaamheid
Het is soms erger met zijn twee
En niemand die er zeurt:
‘Wat ben je stil waar denk je aan?’