Deel 9: Vertrouwen, maar op wat?
Ik zal jullie eerlijk zeggen: ik weet het niet meer.
Ik kan weer boos worden om PEC uit, om Fortuna voor de Beker uit, ik kan redelijk tevreden zijn over Heerenveen thuis of extatisch over Vitesse uit. Ik weet het echt niet meer, Den Haag is een heel rare ploeg dit jaar.
Dat er drie (vaste) spelers uit de basis moeten is nu wel duidelijk. Aaron Meijers is onze captain en heeft jarenlang zijn stinkede best gedaan voor onze club, maar het is over: Aaron raakt zijn man nog wel eens kwijt, schiet in paniek ballen over de zijlijn en zijn voorzetten zijn dramatisch. Het percentage balverlies is enorm, maar zijn verdedigende fouten kosten ons week in, week uit punten. Nooit gewisseld, blijft aanvoerder: Aaron weet iets van Fons, zoveel is duidelijk. Daarnaast komen Bakker en Kramer echt tekort voor dit niveau. Ook Kramer was ooit goed bij Den Haag, maar mist nu alles wat een spits moet hebben: scherpte, duelkracht, snelheid en doelgerichtheid zijn eigenschappen die Michiel allemaal ontbeert. Bakker heb ik denk ik genoeg over gezegd, komt mentaliteit en, vooral, concentratie tekort. Bakker is een Haagse jongen en dus vind ik het extra pijnlijk, maar ik denk dat hij echt een nieuwe impuls nodig heeft. Misschien dat Cambuur of MVV interesse heeft?
Toch moet ik ook mijn verlies erkennen: Fons houdt vertrouwen in zijn basis, koos voor de ervaring op rechtsback met Malone in plaats van de jonge en druistige Van Ewijk (voor mij echt onbegrijpelijk), liet Bakker, Kramer en zelfs Meijers staan en pakte zo vier punten uit twee wedstrijden. Of dit zich echt gaat uitbetalen zal zaterdag blijken, als ze (wederom) uit bij Fortuna spelen: die wedstrijd winnen geeft echt lucht, verliezen betekent een groot probleem. Ik gok dat Fons weer vast gaat houden aan zijn team: ik zie het als een duel tussen ons, Fons tegen Giers: oude garde tegen nieuw elan.
Want waar blijft Haye? Waarom gaat Lex de spits niet in? Waarom probeert hij nooit Bjelica op linksback? Waarom houdt hij van Ewijk aan de kant? Waarom sturen ze dat Poolse meisje niet terug? Waarom huurt hij godverredommuh Noa Lang niet? Een linksbuiten met extra kwaliteiten, zoals op rechts ons nieuwe troetelkind Summerville, maakt een wereld van verschil. Hooi, Bilal, Falkenburg en dat Poolse meisje zijn allemaal gewogen en (veel) te licht bevonden. Fons weet het gewoon niet meer en hoopt op de loyaliteit van zijn basis (dat laatste is een slimme conclusie en niet van mezelf, dus daarvoor dank eeuwige Den Haag maat)!
Het valt dit jaar ook niet mee: de hele directie ligt overhoop of vertrekt, de Chinese inmenging is me nog steeds niet geheel duidelijk en kennelijk zijn de beste spelers voor veel te weinig geld vertrokken (Kanon voor zes ton in gedeeltes? El Khayati voor net een miljoen?). Ik geef het je te doen hoor: een club die kennelijk geen geld heeft, die via de Technisch Directeur welgeteld één Eredivisiewaardige speler oplevert en waar het steeds niet duidelijk is wie nou precies wat doet. Ik gebruik Fons vaak als de Kop van Jut, maar eigenlijk zou die autoverkoper van een Van As natuurlijk gewoon het veld moeten ruimen. Even alvast voor Jeffrey: Summerville is gehuurd en vertrekt dus aan het einde van het jaar, let je op? Zou misschien handig zijn om een schaduwlijstje klaar te hebben dit keer…of krijgt Goppel weer een nieuwe kans?
Trouwens, een verjonging zou sowieso geen slecht plan zijn. Vergeet die haat richting Amsterdam, want kijk naar een Matusiwa, Zeefuik en Sierhuis bij Groningen: prima spelers voor een subtopper in de Eredivisie. Hetzelfde geldt ongetwijfeld voor spelers van Jong AZ, Jong PSV, Jong Utrecht en nog een Summerville bij Feyenoord. Ga scouten, ga spelers halen (Noa Lang, Ekkelenkamp, Koopmeiners jr., Antonucci, Brobbey: er loopt echt genoeg) werk aan je toekomst, want de weg nu leidt nergens heen. Handhaving dit jaar, maar wat volgend jaar dan? Of het jaar daarop? Ik mis de visie, ik mis het plan, ik mis de goede scouting, ik mis een Bestuur dat uitdraagt wat we willen, ik mis echt gras en ik mis voetbalverstand. Het enige dat ik niet mis zijn mijn maten op de tribune en de eeuwige liefde voor Den Haag.
Maar ondanks alles: het blijft je club. Voor altijd. Drie punten in Sittard en we praten nergens meer over, in ieder geval niet meer tot de wedstrijd erop. Het wordt een lang seizoen en ik gok zomaar een hele lange zomer van verlangen en niets krijgen.
Ach, we zijn het intussen gewend, op alle vlakken.
Amen.