Ik weet dat ik twee eigenschappen bezit waar ik niet bijzonder trots op ben. Nou ja, ik heb er meer waar ik niet zo trots op ben, maar voor nu zijn deze twee belangrijk: ik maak weinig tot niks af en ik ben heel goed in uitstellen. Neem die twee in combinatie met wel een goede eigenschap (maar in deze combinatie absoluut niet) van me en dat is het maken van plannen. Gooi ze bij elkaar en je komt in een web waar je nooit meer uitkomt: mijn leven.
Want het maken van plannen is leuk, daar krijg ik energie van: er gaan zoveel dingen in mijn hoofd rond over hoe ik alles beter zou kunnen doen en hoe ik dingen aan zou moeten pakken. Die plannen krijgen dan vorm, maar dan komen dus de twee eerder genoemde punten aan de orde. Uitstellen doe ik vooral graag op dingen die ik niet leuk vind (zoals trainen, lijnen, betalingen aan derden en bellen). Dat zit er al van jongs af aan in: ik studeerde echt op de deadline, altijd en overal. Eerder starten zat en zit er niet in: ik heb dat in mijn werkende leven naadloos doorgetrokken. Niet dat ik er trots op ben, verre van dat, maar het veranderen is heel lastig. Niet onmogelijk, maar lastig.
De plannen waar ik dan wel aan begin (zoals deze helletocht qua columns en het publiceren daarvan), stranden vaak met goede bedoelingen: ik ben dingen (te) snel zat (en bij dingen moet je vooral in de breedste zin van het woord denken: mensen, taken, processen, spullen) en kan dus, als ik opstart, vrij snel afhaken. Als ik dat maar kenbaar maak aan de belangrijke mensen om me heen komt het meestal wel goed: vooral mensen die tegenovergestelde eigenschappen hebben werk ik over het algemeen heel goed mee. Finishers, mensen mét doorzettingsvermogen dus, helpen mijn creativiteit en ideeën daadwerkelijk tot leven komen en dat is fijn, maar ik zou het zó graag een keer zelf aan de dag leggen.
Waarom ik dit hele verhaal vertel? Om teleurstellingen te voorkomen van mensen die zich gaan hechten aan mij of mijn schrijfsels. Veel plannen, veel ideeën, maar een zwak doorzettingsvermogen en ook een laag (zelf)vertrouwen, in ieder geval wat betreft dit schrijven. Help me er doorheen, zou ik bijna smeken, maar dat doe ik natuurlijk niet want man en stoer enzo, dus hoop ik maar dat ik voor één keer wel kan doorpakken en mij niet zoveel aantrek van wat anderen ervan vinden en van me verwachten.
En nu snel weer afsluiten, wie weet lezen mensen dit echt.
I love what you guys are usually up too. This kind
of clever work and exposure! Keep up the good works guys I’ve included
you guys to our blogroll.