De Stem van Noord – 3

Deel 3: Ik heb het gezegd….

Een column vanuit je emotie schrijven pakt meestal niet goed uit, maar ik doe het nu toch. Vandaag was het heel even leuk, maar gebeurde wel datgene waar ik (en met mij vele anderen met een groen-geel hart) zo voor vreesde: Den Haag ging kansloos ten onder tegen FC Utrecht.

Kansloos, ja. Ondanks een 2-0 voorsprong wist Den Haag voetballend namelijk niets te creëren. Nul. Nada. Nou is dat niks nieuws onder de zon, want zelfs met El Khayati lukte dat zelden (en eigenlijk altijd alleen via hem). Den Haag moet het weer een seizoen lang gaan hebben van de kracht, van spelhervattingen en van heel, heel veel inzet.

Of hebben mensen de illusie dat ‘we’ nog iemand aan gaan trekken die echt beslissend kan zijn en voetbal in dit team kan brengen? Nasser wil weg, doet nu vervelend zoals zovele voetballers voor hem en gaat mokkend zitten wachten tot Den Haag de vraagprijs gaat laten zakken, wat uiteindelijk ergens rond 28 augustus ook zal gaan gebeuren: de situatie is (nu al) uitzichtloos. Niet echt netjes om de club die je uit het slijk trok en je de kans heeft gegeven op latere leeftijd zo te behandelen. Ook als je je als modelprof zou gedragen krijg je de kans wel, daar ben ik van overtuigd. Echt.

Maar goed, we hebben dus geen Nasser en geen vervanger. Geen Becker en een vervanger die echt meer dan zijn best doet, waar iedereen vorig jaar om schreeuwde (want ja, Becker blijft een ex-Ajacied), maar die nu na één wedstrijd al uitgescholden wordt: Thijmen Goppel. Ik weet niet wat men van hem verwacht, maar de beste jongen wordt nu voor de leeuwen geworpen om in de voetsporen te treden van iemand die verguisd werd in Den Haag, maar die tegelijkertijd wél veruit onze gevaarlijkste aanvaller was. Om een paradox te doen vergeten is nog het lastigste, want hoe kan je in hemelsnaam nou nog slechter zijn dan Becker?

Alfons loopt te miepen over de transferperikelen en de bestuurlijke onrust. Natuurlijk heeft hij een punt: optimaal is het allemaal niet, maar zorg er dan voor dat een herkenbare speelstijl wordt gespeeld, Fons. Schuim op die bekken en erop, nu gaan we na de 2-0 weer achteruit lopen en lijkt er een soort loomte over de ploeg te vallen die wat mij betreft onverklaarbaar is: nogmaals, zoals eerder gezegd, er is te weinig concurrentie, er staan teveel mensen in die zeker zijn van hun plek, wat er ook gebeurt. Verander dat, want vandaag waren de enige twee lichtpuntjes ook de twee jongste spelers: onze nieuwe rechtsback Milan van Ewijk en (wederom) jeugdinternational Shaquille Pinas. Je merkt dat dat ook gewaardeerd wordt: de jeugd die een kans krijgt en hem pakt krijgt de onvoorwaardelijke steun van Noord.

Dus waarom in hemelsnaam Hooi in laten vallen in plaats van Boussakou? Waarom Kramer naast Necid, twee statige, matige spitsen? En waarom in hemelsnaam nog opa Zwinkels in de goal? Helaas is onze beste keeper van de week vertrokken naar Vejle, maar Groothuizen is vakkundig gesloopt door Groenendijk in het afgelopen seizoen en wilde niet weer tweede viool spelen. Terecht hoor, maar eeuwig zonde want wie moet de blunderende Zwinkels nu gaan vervangen? Totaal mismanagement, de keeper van Jong Oranje na twee blunders vervangen door clubicoon Zwinkels. Niets ten nadele van hem, maar zijn tijd is geweest, zo bleek ook weer vandaag. Want goed voetballen deden we niet, maar heel veel weggeven ook niet…buiten de twee blunders van Zwinkels.

Volgende week is het PSV-uit, dus de kans is vrij groot dat we na twee wedstrijden onderaan staan: uitwedstrijden bij PSV gaan vaak dik verloren. Dat betekent ook dat de druk direct toeneemt, dat de onrust nog verder zal aanwakkeren en dat juist voor een periode dat we punten moeten gaan halen tegen Sparta, RKC en VVV. Er moet iets gebeuren, er moeten knopen gehakt worden en een mooi, voetballend konijn uit de hoge hoed worden getoverd.

Hadden wij maar een Ted van Leeuwen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *