Categorie: FC Den Haag

Deel 2: We gingen Europa in!

Succes went snel. Het is vervelend, maar het is wel de werkelijkheid. Toen John van den Brom met Den Haag Europees voetbal haalde was de algemene mening in het stadion dat we nu daadwerkelijk de aansluiting hadden gemaakt met de subtop in Nederland. Eindelijk, als derde stad van Nederland, weer terug waar we waren in het begin van de jaren ’70: in één seizoen wonnen we uit bij én thuis van Ajax (en uit bij PSV), mijn geluk kon niet op. Toen we ook de penaltyreeks bij FC Groningen wonnen (na twee bizarre 5-1 wedstrijden) en Europa in mochten was de vreugde enorm.

Maar helaas. De prijs van het succes was enorm hoog: de gehele voorhoede vertrok, inclusief onze Russische tank Bulykin en onze assistkoning, Haagse Wesley. In plaats van aan te haken bij de subtop werd het woord ‘handhaving’ weer in ere hersteld, jaar na jaar na jaar. Eerst naar beneden kijken, dan pas omhoog. Het vijfjaren plan dat ooit werd gelanceerd om de aansluiting te vinden is allang de Chinese prullenbak ingegaan: elk jaar wordt er een tekort gedraaid op de één of andere vage manier.

Zijn onze spelers dan zó duur? Kan iemand me dan vertellen wie precies, want zoveel spelers die boven het gemiddelde uitstijgen hebben we toch niet? Qua toeschouwersaantallen zit er al jaren een stijgende lijn in: weinig gekkigheid langs de lijn doet de gezinnen terugkeren en daarmee ook de merchandise verkopen stijgen. De meeste VIP-boxen zitten elke wedstrijd wel zo’n beetje vol en ook de commercie lijkt aan te trekken, dus waar gaat het mis als er tegen het einde van het jaar weer een tekort wordt aangekondigd van drie of vier miljoen?

Ga me niet vertellen dat de begroting ook is gebaseerd op de verkoop van spelers, want qua contractbeheer en de doorstroom van jeugd staan we al jaren stil. Ons grootste talent wat er nu loopt, Shaquille Pinas, was ook al bijna gratis vertrokken. Neem daarbij het gratis de deur uitlopen van Becker en Ebuehi de laatste jaren en onze gemiddelde leeftijd die wél in het veld staat (en die daarmee de doorstroom van jeugd tegenhoudt) en de conclusie is vrij makkelijk: als er niemand doorbreekt kan je ook niks verkopen. Maar ja, alles voor de veiligheid en de handhaving. Of loopt er echt niets in de jeugd, want dan is er een heel ander (en groter) probleem.

Eigenlijk beginnen we dus elke competitiestart weer opnieuw en daar zit een groot gedeelte van mijn irritatie. Te laat met aankopen, geen schaduwlijsten, geen beleid op het gebied van groei en prestaties, geen ambitie: ‘we hebben de middelen niet, we moeten realistisch blijven, we moeten ervoor zorgen dat we erin blijven, we….’nou ja, vul maar in wat er volgt. Er is geen plan en mocht dat er wel zijn houden ze dat verdomd goed verborgen. Of is alle bestuurlijk onrust juist een gevolg van dit gehele verhaal?

Ik denk dat alle supporters echt genoegen zouden nemen met een daadwerkelijk minder jaar als dat ten grondslag ligt aan een soort van doorstart met eigen jongens, met aanvallender voetbal en met een degelijke structuur binnen alle geledingen. Natuurlijk geeft dat onrust, maar we stevenen nu af op een scenario dat niemand graag ziet, want ook nu ontberen we kwaliteit en lef.

Als het ooit tijd was voor een soortgelijk scenario was dat nu: met Emmen, Fortuna Sittard, RKC Waalwijk en Sparta durf ik de strijd wel aan te gaan met een jong en fris elftal, gesteund door onze twee Haagse iconen Tommie en Lex. Maar wat blijkt: l die ploegen versterken zich opvallend, Den Haag blijft achter en lijkt op twee gedachten te hinken.

Durf te handelen. Allemaal. Het roer moet om, de bluf en trots moet terug. Nooit meer ingraven op eigen helft en met 0-7 en   1-5 verliezen, nooit meer. Verliezen kan, dik verliezen kan door het enorme verschil in kwaliteit, maar nooit (meer) op die manier.

Het begint allemaal, overal en altijd met een plan. Misschien Co nog eens bellen hoe hij dat zag?

Deel 1: Bibberend naar de start

Het is 24 juli: over tien dagen begint de Nederlandse Eredivisie alweer. Mijn club, ADO Den Haag, heeft welgeteld één nieuwe speler vastgelegd: Milan van Ewijk, een 18-jarige rechtsback die van Excelsior Maassluis afkomt.

Niks ten nadele van Milan, de beste jongen maakt een prima indruk in de eerste paar weken en zou zomaar in de basis kunnen staan bij de openingswedstrijd tegen Utrecht. Prima aanwinst, zeker gezien het vertrek van Troupée en David. Maar dit is het (voorlopig?) wel: één speler. Terwijl elke club waar wij ons mee kunnen en moeten meten zich versterkt, blijft Den Haag (weer) als een huilend klein kind achter: we hebben geen geld, we kunnen niks, we zijn afhankelijk van … ja, van wat eigenlijk? Van van alles, behalve van eigen beleid, kennelijk.

Want het vertrek van Becker mocht toch al wel enige maanden bekend zijn. Dé sterkhouder van Den Haag na de winterstop afgelopen jaar (en eigenlijk al twee jaar veruit het grootste gevaar voorin, al is menig supporter het daar niet mee eens) wilde niet bijtekenen vanwege allerlei redenen en vertrok naar de Bundesliga. Jammer, maar het vertrek zou, zeker vanwege het zien aankomen, toch makkelijk opgevangen kunnen worden: er zal toch wel een schaduwlijst zijn om een dergelijk vertrek op te vangen?

Tel daarbij op het vertrek van El Khayati. Nasser is 30 jaar en draaide een absoluut topjaar voor Den Haag afgelopen seizoen. Dat je iemand met dergelijke stats (en traptechniek) bij een club als Den Haag zou kunnen houden leek al een utopie: zeker vanwege zijn leeftijd is het nu of nooit. Ook Nasser is niet onomstreden vanwege zijn verdedigende werk, maar zo’n pareltje vind je maar zelden. Ook voor hem zal er toch wel een schaduwlijst bestaan?

De vraag tot twee maal toe stellen is hem ook beantwoorden: het lijkt er niet op en als die er al wel is, wordt deze heel goed verborgen gehouden voor iedereen die Den Haag een warm hart toedraagt. Het blijft stil: even was er hoop op Mokhtar en Zirkzee, wat voor Den Haag twee topaankopen zouden zijn, maar helaas. Niets. De competitie begint over tien dagen, ik ben heel benieuwd wat de gedachte precies is bij Den Haag? Vorig jaar was de grootste klacht vanuit de selectie al dat er nauwelijks concurrentie is, nou, die is niet echt toegenomen, lijkt me.

Konden we vorig jaar het spel al nauwelijks maken, het lijkt me dit jaar nog moeilijker te worden. Da Cruz wordt nu genoemd, maar dat is toch echt een speler van een ander kaliber dan degenen die vertrokken zijn. Eigenlijk voel ik me als seizoenkaarthouder echt tekort gedaan: een konijn als El Khayati trekken ze echt niet twee keer uit de hoge hoed, toch? Ik heb nu het idee dat wat er overblijft elders dan misschien een prooi gaat zijn, maar is dat goed genoeg? Ik waag het te betwijfelen en bovendien: willen we afdankers van andere clubs? Vorig jaar was het ook pas vlak voor de transferdeadline dat er nog de gewenste (nou ja…) spits kwam met Necid en de broodnodige rechtsback met Troupée. Ook toen was trouwens al heel lang bekend dat Ebuehi zou vertrekken. Het lijkt me sterk dat Troupée de gewenste versterking was en dat ze daar zeven maanden over onderhandeld hebben. Toen deze mannen kwamen hadden we overigens nul punten uit twee wedstrijden, namelijk Emmen-thuis (koekoek) en Heracles-uit.

En Fons, kan je me één ding beloven? Dat we dit jaar gewoon thuis spelen om te winnen in plaats van om niet te verliezen? Als het gaat spannen mag je van mij alles gaan dichttimmeren wat je wil, mag je 28 bussen parkeren in de 16, mag je 10 Beugeldijkies opstellen, maar probeer voorlopig lekker je publiek te vermaken. Breng die Haagse Bluf terug, jagen jagen, schuim op die bekken en spektakel. Come on The Hague!!