Categorie: FC Den Haag

Deel 8: Het zal toch niet?

Een interlandbreak is voor een supporter van een club nooit zo leuk: het liefste heb ik dat ze elke week lekker doorspelen, ik mis dat clubvoetbal in het weekend enorm. Maar goed, het is een interlandbreak, ik heb er mee te dealen en dus kan ik even rustig terugkijken op de laatste periode van het door mij zo geliefde FC Den Haag.

Vorige week viel de wedstrijd tegen Ajax me alles mee en dat zegt wel genoeg over hoe ik (en met mij velen) nu tegen Den Haag aankijk: een 0-2 nederlaag ‘valt mee’. Eigenlijk voelde ik voor het eerst in tijden ook wel een soort trots en dat is toch heel gek als je een wedstrijd verliest. Die trots kwam vooral door passie, strijdlust en het erop knallen, iets dat ik in tijden niet heb gezien van mijn ploeg. Mede daardoor (en door een fantastisch keepende Koopmans) bleef Den Haag veel langer in de wedstrijd dan we ooit hadden kunnen hopen en kregen ze zowaar nog enkele kansjes tegen het machtige Ajax.

Maar goed, het blijft behelpen: de laatste goal die we zelf maakten was tegen VVV thuis (31 augustus), de twee eigen goals van Feyenoord tel ik dan niet mee. De linksbuitenpositie blijft een zorgenkindje (Hooi, Cibicki, Falkenburg, Goossens: het is allemaal niet veel op die plek) en over de linksback, onze aanvoerder ook nog eens, heb ik al genoeg geschreven. Ongelooflijk dat hij onaantastbaar is. Echt. Daarnaast zijn we op het middenveld hooguit middelmaat (Bakker, Malone, Immers…geen topseizoen tot nu toe) en dus zou het écht zomaar eens kunnen gebeuren dit jaar: degradatie.

Zo lang we er alleen vanuit gaan dat we erin blijven door te hopen op een betere tweede seizoenshelft (gebaseerd op een lucky shot met El Khayati) gaat het mis. Getuige het spel tot nu toe is er niets dat wijst op een groot herstel in het nieuwe jaar. Getuige de geringe concurrentie is er niets dat wijst op nieuw elan: ik hoop op Thom Haye, maar weet niet of Fons dat risico durft te nemen: hoe langer we op plek 16-17 bivakkeren, hoe minder risico en hoe minder Haags dan ook. Eigenlijk is het gek dat alleen de jonge jongens het dit jaar goed doen: Pinas zat er aan te komen maar is écht het grootste talent van Den Haag in jaren, Summerville ontwikkelt zich stormachtig en is de grootste plaag (niet letterlijk) voor de tegenstanders en ook Milan van Ewijk doet het prima, al maakt hij de laatste wedstrijden slippertjes. Alle drie nog geen 20, alle drie in de (voor)selecties van de vertegenwoordigende elftallen en al bepalende spelers in de Eredivisie.

Maar het is dus dun bezaaid: de ervaren krachten moeten op gaan staan, of dat nou op het veld is of ernaast. Is Fons sterk genoeg om deze groep aan het voetballen te krijgen? Twente kon ook niet degraderen, Roda en NEC zitten intussen al jaren in de Keuken Kampioen Divisie. Eerlijk gezegd moet ik echt niet denken aan Den Haag – Jong Utrecht op een vrijdagavond, maar zo lang ze me vertellen dat ik me niet druk moet maken heb ik alle vertrouwen…

Vertrouwen dat zich hopelijk de komende drie uitwedstrijden gaat uitbetalen, maar eerlijk gezegd verwacht ik niet veel. Zo vroeg in het seizoen loopt Den Haag als een aangeslagen ploeg over het veld (ok, AZ en Ajax waren beter, maar vooral omdat de tegenstander heel veel de bal had) en weten ze nauwelijks iets te creëren. Zwolle uit voor de competitie is weer een heel belangrijke wedstrijd, Vitesse is meestal kansloos uit en Fortuna uit voor de Beker is gewoon een rotwedstrijd. Ik geef het je te doen, maar kop omhoog, schuim op die bekken en knokken voor wat je waard bent!

Come on The Hague!!

Deel 7: Diepe, diepe put

Ja, dat positieve was mooi heh? Het was alleen van hele korte duur, zoals voorspeld. Gisteren verloor Den Haag met 3-0 bij en van FC Emmen. Kansloos.

Fons weet het ook niet meer. In de tussentijd werd ADO 70 minuten weggeblazen door Feyenoord en mochten we van geluk spreken dat het toen al niet 11-0 stond. De twee eigen goals van de Rotterdammers verbloemden nog veel meer. Ik zat er, ik keek er naar en wilde eigenlijk weg na 35 minuten. Totaal kansloos: ik denk dat het aantal balcontacten op de helft van Feyenoord in de eerste helft op één hand te tellen was. De tweede helft was niet veel beter, maar Feyenoord nam gas terug, spaarde de dominerende Fer en daardoor kon Den Haag door opportunisme nog dichtbij komen doordat die twee sukkelaars hem achter hun eigen keeper schoten.  

In de tussentijd werd Wilfried Kanon nog even van de hand gedaan. Willie, afgedankt aan een Egyptische subtopper. Willie, jarenlang onze rots in de branding achterin, zomaar weg. Willie, onverzettelijk in zijn duels, af en toe een beetje slordig in de opbouw, maar zelden een duel verliezend. Foetsie. Ik gok ook nu weer voor een habbekrats, maar ach, we gaan toch lekker? Kunnen we makkelijk missen zolang gigant Meijers linksback blijft staan.

Aan de andere kant kwam daar eindelijk de creatieve middenvelder met Thom Haye. OK, natuurlijk niet in de categorie Ramselaar of Labyad, maar dit is echt een goede voetballer die voor Den Haag mooie dingen kan gaan doen, let maar op. Alleen: krijgt hij daar de kans voor? Zondag komt Ajax op bezoek en die zouden wel eens een Technische Knock Out uit kunnen gaan delen als de score oploopt naar waar ik denk dat hij op zal gaan lopen. Het is lang rustig bij Den Haag, maar ik heb nu de laatste weken het idee dat er iets op springen staat. Het sentiment is negatief en neigde al naar agressief: er is heel weinig voor nodig om de bom te laten barsten.

Het ergste van dit alles is: het lijkt wel moedwil. Het niet tijdig en kundig vervangen van Becker en El Khayati, het vertrek van Willie, het aantrekken van Kramer en de rits aan nietskunners die zijn aangetrokken: het heeft alle tekenen van opzet. Want zeg eerlijk: iedereen die een beetje verstand heeft ziet toch wel dat deze allen niet zo goed zijn? Die Zweedse stukadoor, die kan he-le-maal niets. Nul. Geen actie, geen snelheid, niets. Is die zoveel beter dan onze eigen jeugd? Hetzelfde geldt voor persona non grata Bilal: hoe kan dit ooit één van de grootste talenten zijn geweest in Nederland? Geen specifiek wapen: geen snelheid, weinig passeeractie, geen body, geen schaar, geen voorzet: niets. Afgekeurd bij Vitesse binnen twee dagen: dat hadden ze daar beduidend beter gezien dan bij Den Haag.

Het lichtpuntje, ook bij Emmen uit, was weer de 17-jarige Summerville. Liet hij tegen AZ al zien echt te kunnen voetballen (de wedstrijd die met 0-1 verloren werd door wederom een falende Bilal die een penalty veroorzaakte, exact zoals tegen Feyenoord de week ervoor), ook tegen Emmen was hij veruit de gevaarlijkste Hagenaar. Top van – en voor hem, maar deze jongen is geleend van Feyenoord en vertrekt lekker weer aan het einde van het jaar.

De rest faalde collectief: ik heb zelden zo een slecht elftal gezien tegen een ploeg die ook niet overloopt van kwaliteit (en gewoon vijf basisspelers miste). Ik heb ook werkelijk waar geen idee wat het strijdplan was van Fons en zijn technische staf, want als het na 30 minuten 4-0 staat hebben we niets te klagen. Emmen hield Den Haag in leven (ja, dit staat er echt…) en daardoor kregen we zowaar nog drie kansen op de (onterechte) 1-1, maar net toen het ergens op begon te lijken was Meijers weer eens nergens te bekennen en de vrije doortocht op rechts werd afgestraft met een vlijmscherpe voorzet: 2-0. Kort daarop timede Tommie helemaal mis, werd Pinas (die zijn slechtste wedstrijd speelde) eruit gelopen en jawel: 3-0. Inpakken en wegwezen. Emmen uit, 3-0 eraf. Schaam je kapot.

Maar gelukkig! Na afloop bleek dat we ons helemaal niet druk hoeven te maken! We zijn slow starters, het komt allemaal wel goed en we kunnen echt van een hoop ploegen winnen hoor. Ook verliezen, trouwens…en dat gebeurt nu. Kansloos, zonder inzet en passie. Zonder patronen, zonder voetbal. Zonder idee. Zonder ziel. Zonder ambitie. Zonder kampfgeist. Zonder enig gevoel voor eer in hun flikker. Zo het veld op gaan zondag aanstaande en de bom barst, dat kan niet anders. De eerste 12 minuten blijven N en O leeg: ik denk dat het 0-2 staat als deze jongens het vak op komen.

Oh wat doet het toch pijn
Om voor Den Haag te zijn
Volgend jaar gaan we weer
Naar Telstar op en neer